Nog één keer bespeelden ze de oude banen, die er per baan steeds slechter uit kwamen te zien. De jeugd was, na een overnachting in het clubhuis, alvast met de sloop begonnen. Gelukkig wisten ze voor iedere deelnemer nog een beetje gravel te bewaren, als aandenken aan een prachtige tijd middenin het dorp.

Vervolgens vertrokken de tennissers op versierde fietsen richting het nieuwe park. Halverwege trakteerde Sjoerd van De Oude Post de deelnemers op een oliebol, waarna hij iedereen ook nog even meenam langs zijn winkeltje. Dat dat hem geen windeieren heeft opgeleverd, moge duidelijk zijn. Sjoerd verkocht voor meer dan €100 aan spullen en is nu druk aan het knutselen om zijn winkel weer vol te krijgen.

Tot slot konden de TOP CLAY-banen aan de Roodemolenweg worden ingewijd. Het algemene oordeel was dat er weinig te wennen viel, want de banen voelden net zo aan als ‘gewoon’ gravel. Maar nu gelukkig zonder kuilen en plassen water. Na een heerlijke lunch, de prijsuitreiking, opzwepende muziek en dansen tot in de late uurtjes kon ook hier weer gesproken worden van een zeer geslaagd evenement.